Zemheri Bir Gece

ZEMHERİ BİR GECE

Ömrünüzü heybenizde taşırsınız siz bayım
O nedenle gece, koynunuzda  gizlenir de
Her güne düşen bir ihtilaldır rüyalar
Kaldırımlarda hayalini süsleyen
Sığırcıkların sesleri doldurur boşluğu
Eteğinden tutuversen dökülür şehrin orta yerine
Kan damlar kükreyen aslanın dişlerinden
Terk eder bütün kuşlar ağaçları, ovaları
Şimdi çağırabilirsin artık
Beklenen yağmur yağacaktır inan bana
 
Çağırabilirim ölümden gayrı ne varsa
Artakalan ağaçkakan tıkırdadıkça
Benzi solar gövdesi delinen şu çam ağacının
Ve bazen dut ağaçlarını ağlar görürsün de
İçinde beliriverir deli çaylar
Un ufak olur derme çatma tutuşan eller
Ölüm kol gezer acı bir çığlığa dönüşerek
Ne kadar asil dursa da gülden tomurcuk
Kırağı yağmasaydı eğer, başını kaldırmazdı gökyüzüne
Anlatacak ne var ki şunun şurasında, söz ağızdan çıktığında
Bağlanırsın yedi koldan bağlanırcasına
Kök salar gibi toprağa, ilmik ilmik düğümlenir boğazında
 
Ömrünüzü heybenizde taşırsınız siz bayım 
Öylesine içli bir azığa sahibiz ki
Dilin dursa da durmaz gönül, durmaz akıl tacımız
Çözülebilseydim, avazım çıktığınca haykırsaydım
Bahadır yürekli, gökçek bakışlı, yeleleri savrulan Zülfikar
İmdi konuşmalısın, imdi tek bir yüreğe dönüşmelisin
“Ey örtüsüne bürünen
Kalk ve uyar
Rabbinin büyüklüğünü dile getir yalnızca
Tertemiz tut elbiseni
Uzak dur her türlü pislikten”
Söylenilecekler söylenmiştir elbette
Hala üşüyorsa şu ağaçlar, şu kuşlar ve çocuklar
Ben eksik yapmışım demektir
Gövdeme güveler dolmuş demektir
Gördüm şimale yağıyor bütün yağmurlar
Nedeni bilinmeyen şimşekler, gök gürültüleri
Korkutuyor uyuyan kuzuları, böcekleri
Şu çıkan fırtınaya dayanmıyor otağlar, çitler ve ağıllar
Tarumar oluyor güneşi karşılamaya giden çocuk
Deniz kabarıyor, dağlara dönüşüyor dalgalar
Yerin dibini boyluyor koca şehir, görüyor musun
Oysa oturup gündoğumunu izleyebilirdim
Papatyaları koklayabilirdim, arıları sayabilirdim
Kekik kokularıyla sağabilirdim sütlerini keçilerin
Otağımda bağdaş kurup okuyabilirdim yıldızları
Düşlerimde beyaz, bembeyaz bir aslanı kucaklayabilirdim

Ömrünüzü heybenizde taşırsınız siz bayım 
Adın kalbimin üstünde mühürlüdür bilirsin
Dokunduğum her yerde, ateşte, suda, dağda sen
Tütsülenmiş buhurlar gönlümü okşayınca
Bir inşirah yerleşir ellerime ellerinden
Yüreğinden ebabiller uçuşur yüreğime
Renk verir toprak, taşlar konuşur elbet
Damarlarında sinsice dolaşan şeytan
Diz çöker eşikte, bilesin ki (b) altında bir noktasın
Külü savuran, kanat çırpan, dalgalarla yarışan
Unutursam eğer, dökülür bütün kelimelerim
Uçkuru kaçanlar bir humma gibi çöker evlerimize
Bu yüzdendir yolum sana, yönüm sana, içim, dışım sana
Sanadır yönelişler, uyanışlar, dirilişler sana
Aksın bütün ırmaklar, sulasın can toprağımı
Zemheri bir geceye kar taneleri indirsin melekler
 
 
5 Ocak 2022 – İstanbul