Adalet Mülkün Temelidir.Modernleşme ve Sonsuzluk

Adalet Mülkün Temelidir.Modernleşme ve Sonsuzluk…

Kozmik uyum, zamanlar üstü bir geçerlilik içerisinde kendini ortaya koyar. Bu yüce, bu kuşatıcı plan ve uyumdaki ana faktör ‘her şeyin kendi yerinde ve yerli yerince olması’dır. Phisagor’un bahsettiği ‘evrendeki müzik’ bu şekilde ortaya çıkmaktadır. Zaman ve mekanla kayıtlı insanoğlu, kozmik uyumdaki adaleti (yerli yerindeliği) ve bunun sonucu olarak da evrenin müziğini hayranlıkla hissetmektedir. Mevlana’nın Sema’ındaki güzellik ve cazibe de bu hayranlıktan doğmaktadır. Varlığın özüyle, varoluşun ruhuyla birleşerek kendi zamanımıza ve kendi mekanımıza kozmik uyumun yansımalarını düşürmeye çalışıyoruz.

Her şey, başlangıçtaki safiyete ulaşmak için. Her çaba, insana ve olaylara asıl yerini vermek için.

Safiyet, varoluşun özündedir. Adalet burada gizli. Müzik burada. Bireysel ve toplumsal huzur burada.

İnsanlığın düşünce tarihinde, modernizmin çıkış ve sonuç boyutunda olduğu gibi, tabiata hükmederek onu istediği gibi sınırsız bir şekilde kullanıp tüketen, ‘Bilgi güçtür.’ anlayışıyla hareket eden yönelimler, yeryüzüne ve toplumlara yazılı ve gizli hukuk yöntemleriyle yansıtmaya çalıştığımız evrensel müziği bozan süreçlerin yaşanmasına sebep oluyor.

Oysa varlık ortada. Apaçık. Mavinin sonsuz cazibesi, gece-gündüz hiç durmamacasına göklere ve denizlere yansıyarak, sanatsal ilham ve eserlere girerek; yazıları, konuşmaları, sevdaları, tercih ve kararları süsleyerek işaret levhalarını koyuyor önümüze.

Kitaplar bunun için yazılıyor. Öyküler, romanlar bunun için. Şiirler bunun için.

Teraziler bunun için kuruluyor içimizde.

Sınırlı bir ömür, sınırlı bir zaman ve mekan içerisinde zamanlar üstü bir uyumu yakalamaya çalışıyoruz. Bu yüzden aşkımız sonsuzdur. Hasretimiz sonsuz.