ACININ BÖYLESİ

ACININ BÖYLESİ

 

 

Ne çok acı vardı

Bu acı tepeden tırnağa kadardı

Öylesine sarıyor ki gökyüzü kadar

Sanıyorsun Kerkük, Buhara, Semerkant

Sanıyorsun Afrika, Türkistan, Taşkent

Nerde kalıyor Filistin ey çocuk

Gözlerime bak gözlerin kadar

İçimde bir yılan kıvrılıyor

Eritiyor dimdik duran dağları

Sanki ben bir tepeydim, kocaman bir dağ idim

Eridim, bittim kaybolup yittim

 

Şu dağ başında yanan ateş

Gecede karanlığı aydınlatan yıldız, dolunay

Yüreğime düşen bir güzelin gözleri

Göğsümü kabartan ay

Bir yamaçtan diğerine yankılanır gibi

Pınar sularının akışı gibi şırıl şırıl

Bir yağmur damlası gibi ipil ipil

Damla damla yüreğime düşen

Öyle bir acı ki ta yüreğimin içinde

Sanki Filistin, sanki Gazze, sanki Suriye, sanki Sen

 

Şu denizin karşı kıyısında bekleyen

Yani orda bekleyen

Yani bir dağın yamacında

Bir evin eşiğinde

Güpegündüz yavuklusunu bekleyen bir gelin edasıyla

Bir annenin askerdeki kınalı kuzusunu bekleyişi gibi

Şu rıhtımda oturup bekleyen, şiirler yakan, türkü söyleyen

 

Öyle büyüksün ki acı

Yüreğimi yüreğine yaslayıp

Bir demircinin örsünde döver gibi dövüyorsun

İçleniyorum, bir dere akıyor

İçleniyorum, bir çocuk bakıyor

İçleniyorum, bir yıldız kayışı gibi kaybolan

Göz göz olmuş evlerin yanışıyla

Güneş çekip gidiyor

 

İşte böyle

Acı, tepeden tırnağa kadar bir dev gibi

Yüreğimi alıp götürüyor

Uzaktan bakan bir çocuğun tebessümü

Umut veriyor bana

Ömrümce bekliyorum rıhtımda

Her güneş doğuşunda

Rüzgârın esişinde, taptaze umutlarla bekliyorum

 

 

 

1 Temmuz 2018 – İstanbul *“Acının böylesi” şiirimiz, yayınlanacak olan Şeytan ve Trampet şiir kitabımızdadır.